200 lat temu w mazowieckiej wiosce w Laskowo - Głuchy urodził się Cyprian Kamil Norwid, poeta, prozaik, dramatopisarz, rzeźbiarz, malarz,...
Po to właśnie
Cyprian Kamil Norwid
Co raz to z ciebie jako z drzazgi smolnej
Wokoło lecą szmaty zapalone
Gorejąc nie wiesz czy stawasz się wolny,
Czy to co twoje ma być zatracone
Wokoło lecą szmaty zapalone
Gorejąc nie wiesz czy stawasz się wolny,
Czy to co twoje ma być zatracone
Czy popiół tylko zostanie i zamęt
Co idzie w przepaść z burzą czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament
Wiekuistego zwycięstwa zaranie
Co idzie w przepaść z burzą czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament
Wiekuistego zwycięstwa zaranie
Co raz to z ciebie jako z drzazgi smolnej
Wokoło lecą szmaty zapalone
Gorejąc nie wiesz czy stawasz się wolny,
Czy to co twoje ma być zatracone
Wokoło lecą szmaty zapalone
Gorejąc nie wiesz czy stawasz się wolny,
Czy to co twoje ma być zatracone
Czy popiół tylko zostanie i zamęt
Co idzie w przepaść z burzą czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament
Wiekuistego zwycięstwa zaranie
Co idzie w przepaść z burzą czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament
Wiekuistego zwycięstwa zaranie
Co raz to z ciebie jako z drzazgi smolnej
Wokoło lecą szmaty zapalone
Gorejąc nie wiesz czy stawasz się wolny,
Czy to co twoje ma być zatracone
Wokoło lecą szmaty zapalone
Gorejąc nie wiesz czy stawasz się wolny,
Czy to co twoje ma być zatracone
Czy popiół tylko zostanie i zamęt
Co idzie w przepaść z burzą czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament
Wiekuistego zwycięstwa zaranie
Co idzie w przepaść z burzą czy zostanie
Na dnie popiołu gwiaździsty dyjament
Wiekuistego zwycięstwa zaranie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz